اثربخشی آموزش تغذیه ی تئوری محور بر فیبر و ویتامین c دریافتی بیماران روستایی مبتلا به پرفشاری خون

مقدمه: تغذیه ی سالم اثرات مفیدی روی کاهش خطر فاکتورهای بیماری های قلبی عروقی دارد، اما پایبندی به توصیه های تغذیه ای کم و اغلب کوتاه مدت است. این مطالعه به هدف تعیین اثربخشی آموزش تغذیه بر فشارخون بیماران روستایی مبتلا به پرفشاری خون بر اساس سازه های مدل ارتقای سلامت pender انجام گردید. روش ها: این مطالعه از نوع مداخله ای نیمه تجربی بود و بر روی 138 نفر بیمار روستایی مبتلا به پرفشاری خون در مراکز بهداشتی درمانی روستایی تحت پوشش شهرستان اردبیل در سال 1392 انجام شد. توصیه های آموزشی بر مبنای راهنمای dietary approaches to stop hypertension (dash) بود و برای افزایش انگیزش و پایبندی بیماران به توصیه های ارائه شده از مدل ارتقای سلامت pender (hpm یا pender's health promotion model) استفاده شد. داده های مطالعه قبل، 2 و 6 ماه بعد از مداخله ی آموزشی جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار spss و آزمون های independent-t، paired-t و اندازه های مکرر آنالیز شد. یافته ها: در قبل از مداخله اختلاف معنی داری در میانگین فیبر غذایی و ویتامین c دریافتی در بین دو گروه آزمون و شاهد وجود نداشت. آزمون اندازه های مکرر نشان داد که مداخله ی آموزشی اثر معنی داری داشته و افزایش معنی داری در میانگین فیبر غذایی و ویتامین c دریافتی در گروه آزمون در 2 و 6 ماه بعد از مداخله دیده شده است. نتیجه گیری: مداخله ی آموزشی ارائه شده بر اساس مدل ارتقای سلامت pender اثر مفیدی روی بهبود میانیگن فیبر غذایی و ویتامین c دریافتی بیماران داشت.